Artykuły o historii astronomii

Blog
Odsłony: 198
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

 

Zgodnie z trzecim prawem Clarke'a, każda wystarczająco zaawansowana technologia jest nieodróżnialna od magii.

sendtbnerssdd

Stąd najstarsze techniki wyświetlania obrazów, służyły głównie do straszenia diabłem. Pierwsze aparaty projekcyjne szokowały publiczność teatrów optycznych, popularnych w XIX w. Spowszedniały w tym samym stuleciu, dzięki wynalezieniu lampy z żarnikiem. Szybko stały się podstawowym wyposażeniem sal wykładowych, a nawet znalazły swoje zastosowanie w astronomii obserwacyjnej. Projektorem był w istocie pierwszy fotometr, czyli narzędzie do pomiaru jasności gwiazd, dołączane do teleskopu. Zamiast szklanego przeźrocza była tu wąska przysłona, a  zamiast diabła przed oczami astronoma pojawiała się sztuczna gwiazda. Pomiar jasności polegał na zrównaniu blasku sztucznej gwiazdy z gwiazdą badaną. Najpopularniejszą metodą było użycie przyciemniającego klina, wynalezionego w 1862 roku, przez gdańskiego astronoma Ernsta Kaysera. To samo rozwiązanie można było spotkać w latach 20. XX wieku, przy lunecie Sendtnera, z dawnego szkolnego obserwatorium w Gdańsku. Luneta Sendtnera obecnie znajduje się  Parku Astronomicznym pod Fromborkiem.  

Blog
Odsłony: 164
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

 

Zaćmienie Słońca Gdańsk 1851 07 28

Gwiazdy są tak odległe, że widzimy je na niebie, takimi jakie były setki i tysiące lat temu.

Stąd zajmowanie się astronomią, można porównać do dalekich  podróży w czasie, które odbywamy mimowolnie, za każdym razem, gdy wpatrujemy się w rozgwieźdzone niebo. Zgłębianie astronomii, to również dobry powód, aby przyjrzeć się własnej, mniej odległej historii, jako że zdobycze astronomii są  często związane z przełomowymi osiągnięciami w  innych, nawet bardzo odległych tematycznie dziedzinach.  

4 sierpnia 1851 roku,  zawitał do  Gdańska odkrywca Neptuna, Johann Gotfried Galle. Swoje kroki skierował na ulicę Karpią, do siedziby Królewskiej Szkoły Nawigacyjnej, która od 1826 roku zajmowała budynek przy ujściu Kanału Raduni do Motławy. Budynek, w którym pod okiem doświadczonych oficerów marynarki, szkolono przyszłych kapitanów floty bałtyckiej, dopełniała wieżyczka obserwatorium astronomicznego.

Blog
Odsłony: 240
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

 

2019 11 19 resize2

W astronomii, tak jak w życiu, tymczasowe rozwiązania okazują się czasem najbardziej trwałe.

Luneta Repsolda opuszczała kopułę w Białkowie, z założeniem, że jeszcze do niej wróci. Jej miejsce tymczasowo zajął nowoczesny teleskop, planowany pierwotnie do nowego obserwatorium w Górach Sowich. Niestety budowa się przeciągała i astronomowie wrocławscy musieli pozostać w Białkowie. Ostatecznie los rzucił pozbawioną swojego miejsca lunetę  400 km dalej, do Fromborka, gdzie przy Muzeum Mikołaja Kopernika działało obserwatorium. Jednak zamiast do kopuły trafiła tymczasowo na salę wystawową muzeum jako eksponat. Czekała prawie 30 lat, żeby w końcu znaleźć się w odległym o niecale 2 km obserwatorium na Górze Żurawiej.  W 2013 roku, jeszcze zanim trafiła pod kopułę, wróciła na chwilę do Wrocławia, gdzie w efektowny sposób przygotowano ją do obserwacji. Dzisiaj jest najcenniejszym instrumentem w Parku Astronomicznym Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku. 

Blog
Odsłony: 215
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

 

Są na niebie gwiazdy tak nietypowe, że tylko badaniu jednej, wybranej astronom może poświęcić prawie całą swoją naukową karierę.

swie1ksjej

Gdy z obserwacji wynikają bardzo dziwne zmiany jasności gwiazdy, warto również, aby obserwator używał ciągle tego samego teleskopu, a nawet na długi czas zrezygnował z mycia jego luster lub soczewek. Dla astronomów z obserwatorium wrocławskiego takim wyzwaniem na wiele lat stała się gwiazda pulsująca DD Lacertae, a obserwowano ją za pomocą starej XIX w. lunety Repsolda. Było to ostatnie zadanie postawione przed wysłużonym instrumentem, zanim już na zawsze opuścił  kopułę obserwatorium w Białkowie.

Blog
Odsłony: 159
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

 

Zaznaczenie 001jxhsa

Polecam najnowszy numer naszego regionalnego miesięcznika Nowiny Północne.

W nim mój tekst o obserwacjach całkowitego zaćmienia Słońca z 28 lipca 1851 roku. To samo zaćmienie, które przyciągnęło do Fromborka odkrywcę Neptuna Johanna Galle, było obserwowane przez innego niemieckiego uczonego - Johanna Schmidta, w odległym o ponad 100 kilometrów Kętrzynie. Ich wyniki były podobne, dostarczyli ważnych  dowodów na istnienie zjawisk, które dzisiaj wiążemy z wyrzutami słonecznej materii.  To co wyróżnia obserwację z Kętrzyna, to liczba detali przedstawionych na rysunkach Schmidta, którego kunszt rysowniczy pozwolił na bardzo wierne przedstawienie złożonych struktur, unoszących się wysoko nad powierzchnią Słońca.

©{2019} Tata Astronom. Wszelkie prawa zastrzeżone. Strona stworzona w oparciu o JoomShaper.

Search